Początki szkolnictwa w Rzerzęczycach
Szkoła Podstawowa w Rzerzęczycach powstała prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku. Wskazują na to badania nauczyciela Józefa Tobiasza, który pracował tu w latach 1918- 1920. Początkowo był to drewniany budynek, który rozebrano w 1911 roku, a na jego miejsce pobudowano murowany. Tutaj znajdowała się jedna izba lekcyjna i mieszkanie dla nauczyciela.
Szkoła, u początków swego istnienia była jednoklasowa. Dopiero w okresie międzywojennym stała się trzyklasowa. Z powodu braku miejsca w budynku szkolnym dwie izby lekcyjne wynajmowano u chłopów.
Kolejne lata przyniosły dalsze zmiany organizacyjne. W szkole zaczęło funkcjonować sześć oddziałów. Za zwiększeniem liczby oddziałów nie poszła w parze rozbudowa budynku, co było spowodowane trudnościami organizacyjnymi i ekonomicznymi. Dopiero w roku szkolnym 1937/1938 uzyskano zezwolenie i zatwierdzenie planu rozbudowy oraz dopełniono wszelkich formalności.
15 VI 1938 roku dokonano poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę nowej szkoły. Stary budynek został sprzedany, a uzyskane w ten sposób fundusze przeznaczono na budowę. Jesienią 1938 roku jednopiętrowy budynek doprowadzono pod dach i pokryto. Miało się w nim mieścić pięć klas lekcyjnych oraz mieszkania dla nauczycieli.
Szkoła i lata okupacji
Wybuch wojny polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 r. przerwał prace wykończeniowe. Część materiałów skradziono, reszta została zniszczona przez stacjonujące w budynku wojska niemieckie.
Rok szkolny rozpoczął się z opóźnieniem 15 grudnia 1939 roku.
Lata okupacji niemieckiej to bardzo trudny okres w historii naszej szkoły. Trudności te związane były zarówno z silnymi, długotrwałymi mrozami, jak i z represjami okupanckimi. Władze niemieckie dla celów oszczędnościowych zwalniały nauczycieli. Zabroniono nauczania historii i geografii, a później także języka polskiego i religii. Podręczniki do nauki tych przedmiotów zostały skonfiskowane.
W styczniu 1945 roku pojawiły się wojska rosyjskie. Wydano zarządzenie, aby powrócili do pracy zwolnieni przez Niemców nauczyciele. Do szkoły wprowadzono naukę historii i geografii.
Powojenne odrodzenie
W 1947 roku zgodnie z reformą dotychczasowa szkoła powszechna stała się szkołą podstawową. W roku szkolnym 1949/1950 na wyraźne życzenie tutejszej ludności utworzono klasę VII. W 1954 roku zorganizowana została po raz pierwszy drużyna harcerska, rok później szkołę zelektryfikowano.
W roku szkolnym 1966/1967 w historii szkolnictwa polskiego powstała klasa VIII. W tym samym roku zrodziła się myśl o wybudowaniu sali gimnastycznej, a rok później wzniesiono mury. W stanie surowym oddano salę gimnastyczną w roku szkolnym 1971/1972.
Szkołą w kolejnych latach jej działalności kierowali: Paweł Zawadzki, Katarzyna Zatoń, Stanisław Zatoń, Bronisław Polak, Jerzy Kościelniak, Danuta Politańska.
Szkoła dzisiaj
Od 1990 roku dyrektorem szkoły jest p. mgr Ryszard Krok.
W roku szkolnym 2001/2002 w naszej placówce powstał Zespół Szkół, w skład którego weszły: Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza i Gimnazjum w Rzerzęczycach. Utworzenie zespołu szkół wiązało się z koniecznością rozbudowy placówki, co dokonało się latem 2005 roku. Szkoła pięknieje z każdym rokiem. Ostatnie lata potwierdzają, że dokonało się w niej wiele gruntownych zmian, które poprawiły nie tylko warunki lokalowe, ale polepszyły estetykę i unowocześniły nauczanie.
Edukacją i wychowaniem braci uczniowskiej zajmuje się w pełni wykwalifikowana kadra pedagogiczna licząca 22 nauczycieli. Nasi uczniowie uczą się w dobrze utrzymanych salach lekcyjnych i sali gimnastycznej. W szkole funkcjonują dwie pracownie komputerowe, w tym jedna z nich, nowoczesna, której zakup był ze środków Unii Europejskiej, w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Ważnym miejscem jest szkolna biblioteka, która oferuje uczniom bogaty i systematycznie uzupełniany księgozbiór. Poza tym funkcjonuje u nas stołówka szkolna, przygotowująca tanie i smaczne gorące posiłki, gabinet lekarski, gdzie w ustalonych dniach pracuje szkolna pielęgniarka i logopeda.
W placówce jest również pedagog, który wspiera grono pedagogiczne w procesie nauczania i wychowania..